Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Translated to:	missed 1

5 Poems contain خطا رفت

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.87-10.87

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.87

German Translation

[1] گر می فروش حاجت رندان روا کند
ایزد گنه ببخشد و دفع بلا کند

[2] ساقی به جام عدل بده باده تا گدا
غیرت نیاورد که جهان پربلا کند

[3] حقا کز این غمان برسد مژده امان
گر سالکی به عهد امانت وفا کند

[4] گر رنج پیش آید و گر راحت ای حکیم
نسبت مکن به غیر که این‌ها خدا کند

[5] در کارخانه‌ای که ره عقل و فضل نیست
فهم ضعیف رای فضولی چرا کند

[6] مطرب بساز پرده که کس بی اجل نمرد
وان کو نه این ترانه سراید خطا کند

[7] ما را که درد عشق و بلای خمار کشت
یا وصل دوست یا می صافی دوا کند

[8] جان رفت در سر می و حافظ به عشق سوخت
عیسی دمی کجاست که احیای ما کند

[1] If lawful the need of profligates ,the wine - seller maketh ,
His sin ,God forgiveth and ,repelling of calamity maketh .

[2] Saki give wine in the cup of justice ,so that the beggar
Gather not jealousy such that ,the world full of dalamity ,he maketh .

[4] Sage if before thee come sorrow or ease ,
Ascribe not toother than God for these ,God maketh .

[5] In the workshop ,wherein is no path to reason and excellence ,
An arrogant judgment ,why is it that weak imagination maketh

[6] Minstrel thy lyre ,play Without death ,none died .
This melody ,who chanteth not ,mistake maketh .

[7] Since love's pain is ours ,and the calamity of wine - sickness ,
Its remedy either the ruby lip of the beloved ,or the pure wine maketh .

[8] In the desire of wine ,life passed and in love Hafiz consumed
Where is one of 'Isa - breath life - giving that our reviving maketh .

[1] Wenn der Wirth, was noth ist, Trunk'nen macht, Ist's gewiß, daß Gott ihn selig macht.

[2] Gieb den Wein uns mit gerechtem Maas, Weil der Armen Klagen Unheil macht,

[3] Sicher werd' von Leiden ich befreyt, Nach Versprechen, die man mir gemacht.

[4] Weiser, geht's dir schlecht und Andern gut, Schmähle nicht, denn dies hat Gott gemacht.

[5] Hier, wo Tugend und Verstand nicht gilt, Nützt kein Großthun, das ein Schwacher macht.

[6] Singe! Keiner starb noch ohne Loos, Wer nicht singt, hat es nicht recht gemacht.

[7] Ich, erkrankt aus Liebe und aus Rausch, Werde durch Rubin gesund gemacht.

[8] Ohne Geist verbrennet ist Hafis, Wo ist Jesus, der lebendig macht.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.1-4.1

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.1

German Translation

[1] ای شاهد قدسی که کشد بند نقابت
و ای مرغ بهشتی که دهد دانه و آبت

[2] خوابم بشد از دیده در این فکر جگرسوز
کاغوش که شد منزل آسایش و خوابت

[3] درویش نمی‌پرسی و ترسم که نباشد
اندیشه آمرزش و پروای ثوابت

[4] راه دل عشاق زد آن چشم خماری
پیداست از این شیوه که مست است شرابت

[5] تیری که زدی بر دلم از غمزه خطا رفت
تا باز چه اندیشه کند رای صوابت

[6] هر ناله و فریاد که کردم نشنیدی
پیداست نگارا که بلند است جنابت

[7] دور است سر آب از این بادیه هش دار
تا غول بیابان نفریبد به سرابت

[8] تا در ره پیری به چه آیین روی ای دل
باری به غلط صرف شد ایام شبابت

[9] ای قصر دل افروز که منزلگه انسی
یا رب مکناد آفت ایام خرابت

[10] حافظ نه غلامیست که از خواجه گریزد
صلحی کن و بازآ که خرابم ز عتابت

[1] O chaste beloved Who draweth the fastening of the veil of thee
O lovely bird of Paradise grain and water ,who giveth thee

[2] Went sleep from my eye in this liver - consuming thought -
Whose bosom is the dwelling and sleeping place of thee

[3] The darvish ,thou askest not and I fear that there is
Neither thought of his forgiveness ,nor care for his punishment ,to thee .

[4] That eye of intoxication struck and made restless the path of the lover's heart
From this way ,'tis manifest that wine is intoxicated of thee .

[5] The great arrow of a glance that ,at my heart ,thou castedest ,missed
Let us see what designeth the good judgment of thee .

[6] The wail and plaint that I made ,all thou heardest not
O idol 'tis manifest that lofty is the station of thee .

[7] In this desert of divine knowledge the water pool stage of purpose is far .Keep sense ,
So that the Ghul one outwardly good inwardly bad of the desert ,may not ,with the mirage ,deceive thee .

[8] O heart while in the path of old age ,by what way goest thou
In mistake ,all at once ,became expended the season of youth of thee .

[9] O thou heart - kindling palace that art the dwelling of affection ,
O Lord ruined ,let not the calamity of time make thee .

[10] Hafiz is not a slave who fleeth from his master ,
Show a little kindness come back for I am ruined through reproach of thee .

[1] O Schönheit aus des Himmels Kreis, Wer lüftet deinen Schleier! O Vogel aus dem Paradies, Wer giebt dir Korn und Wasser?

[2] Der Schlaf entfloh aus meinem Aug' Vom brennenden Gedanken, In wessen Arm, an wessen Brust Des Nachts du liegst und ruhest.

[3] Du fragst nicht viel um den Derwisch, Deßwegen fürcht' ich wahrlich, Du denkest nur auf heute stets, Und nicht auf gute Werke.

[4] Dein trunknes Auge hat am Weg Die Liebenden gemordet, Wer dächte wohl von deinem Wein, Daß er so mördrisch wäre.

[5] Verfehlet hat der Wimper Pfeil Mein Herz, worauf er zielte, Eröffne mir, was denkest du, Nun weiter noch zu machen.

[6] Nie drang mein Klagen und Geschrey Hinauf zu deinem Ohre, Daraus Geliebter seh' ich wohl, Wie hoch du bist erhaben!

[7] Von dieser Wüste führet weit Der Wasserschein den Wandrer; Gieb acht, daß dich Gespenster nicht Darinnen irre führen.

[8] Mein Herz! mit welchem Angesicht Wirst du im Alter wandeln, O sieh! du hast der Jugend Zeit Blos in dem Wind vergeudet.

[9] Pallast, der du entflammst das Herz, Du Aufenthalt der Freundschaft, Von dem Verfalle soll der Herr Auf immer dich bewahren!

[10] Hafis ist ja kein neuer Sklav, Der vor dem Herren fliehet, Sey gnädig, kehr' zu mir zurück, Dein Zorn hat mich zerstöret.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.8-4.8

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.8

German Translation

[1] چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست
سخن شناس نه‌ای جان من خطا این جاست

[2] سرم به دنیی و عقبی فرو نمی‌آید
تبارک الله از این فتنه‌ها که در سر ماست

[3] در اندرون من خسته دل ندانم کیست
که من خموشم و او در فغان و در غوغاست

[4] دلم ز پرده برون شد کجایی ای مطرب
بنال هان که از این پرده کار ما به نواست

[5] مرا به کار جهان هرگز التفات نبود
رخ تو در نظر من چنین خوشش آراست

[6] نخفته‌ام ز خیالی که می‌پزد دل من
خمار صدشبه دارم شرابخانه کجاست

[7] چنین که صومعه آلوده شد ز خون دلم
گرم به باده بشویید حق به دست شماست

[8] از آن به دیر مغانم عزیز می‌دارند
که آتشی که نمیرد همیشه در دل ماست

[9] چه ساز بود که در پرده می‌زد آن مطرب
که رفت عمر و هنوزم دماغ پر ز هواست

[10] ندای عشق تو دیشب در اندرون دادند
فضای سینه حافظ هنوز پر ز صداست

[1] O Heart - ravisher thou art not a speech - recogniser .Here ,the fault is :
When thou hearest the speech of people' of heart speak not saying : A fault it is .

[2] Neither to this world ,nor to the next world ,boweth my head filled with great ideas
Blessed be God for this tumult that ,in our head ,is .

[3] Within this shattered heart ,I know not who is .
For ,I am silent and in clamour and tumult ,it my heart ,in which is the true Beloved is .

[4] Forth from the screen ,went my heart .O Minstrel where art thou
Ho sing .For ,on account of this note ,in melody ,our work is .

[5] To the world's work ,never was attention mine
In my sight ,Thy face its happy adorner thus is .

[6] From a crude fancy that I mature ,nights I have not slept
Wine - sickness of a hundred nights ,I have the wine - house ,where is

[7] With my heart's blood ,thus it is that the cloister became stained
If ye wash me in ruddy wine ,lawful at your hand it is

[8] In the cloister of the magians ,me dear they hold for the reason
That ,in our heart ,a fire that dieth not ever is .

[9] What was the melody that ,last night ,the minstrel played
Life passed and yet ,full of that melody ,my brain is

[10] Last night ,within my heart ,the announcement of love for Thee ,they gave
Yet ,with desire ,full of that voice ,the plain of my heart is

[11] Last night ,within us ,was the wine - ache of love for Thee
The time of worship ,where is The time of the place of prayer what is .

[12] From that time when the cry of the true Beloved reached Hafiz .
With desire ,full of the resounding cry ,the mountain of his heart yet is .

[1] Du fassest, Freundin, nicht das Wort, Hier liegt der Fehler. Hörst du's von einem Mann von Herz, Sag' nicht dies ist ein Fehler.

[2] Es biegt mein Kopf sich diesem nicht, Nicht and'rem Leben, Gesegnet sey der Herr für Zwist, Der mir im Kopfe lieget.

[3] Ich weiß nicht wer das kranke Herz Wohl mag bewohnen, Still bin ich doch, darinnen ist, Beständig Zank und Lärmen.

[4] Dem Schleier ist mein Herz entflohn, Wo bist du, Sänger? O sing', es bringt noch dieser Ton, Vielleicht mein Herz zurechte.

[5] Von jeher hatt' ich nichts zu thun, Mit Weltgeschäften, Dein Angesicht hat mir die Welt, Geschmückt für meine Augen.

[6] Wie oft hab' ich ob deinem Bild, Kein Aug' geschlossen, Durch hundert Nächte trink ich Wein, Wo aber ist die Schenke?

[7] Es ist die Zelle zwar befleckt, Vom Blut des Herzens, Wenn du mit Wein sie waschen willst, Hast du das Recht in Händen.

[8] Es brennt in meinem Herzen Gluth, Die nie verlöschet, Deßwegen werd' ich hoch geschätzt, Im Kloster unsers Wirthes.

[9] Wie, trillerte uns gestern wohl, In Schlaf der Sänger? Daß mir der Lebenshauch entfloh, Daß heut das Hirn noch voll ist. Man gab dem Herzen gestern Ruf, Von deiner Liebe, Aus Sehnsucht ist deßhalb die Brust, Gefüllt mit Sang und Klange.

[10] Seitdem, als zu Hafisen kam, Der Ton des Liebchens, Ward aus Begier des Herzens Berg, Erfüllt vom Wiederhalle.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.18-4.18

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.18

German Translation

[1] خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست
گشاد کار من اندر کرشمه‌های تو بست

[2] مرا و سرو چمن را به خاک راه نشاند
زمانه تا قصب نرگس قبای تو بست

[3] ز کار ما و دل غنچه صد گره بگشود
نسیم گل چو دل اندر پی هوای تو بست

[4] مرا به بند تو دوران چرخ راضی کرد
ولی چه سود که سررشته در رضای تو بست

[5] چو نافه بر دل مسکین من گره مفکن
که عهد با سر زلف گره گشای تو بست

[6] تو خود وصال دگر بودی ای نسیم وصال
خطا نگر که دل امید در وفای تو بست

[7] ز دست جور تو گفتم ز شهر خواهم رفت
به خنده گفت که حافظ برو که پای تو بست

[1] When the form of thy heart alluring eye - brow ,God established .
In thy glances ,the solving of my work ,He established .

[2] In the dust of the Path ,me and the cypress of the sward ,it time planted ,
Since ,a garment of fine nargasin cloth for thee ,time established .

[3] From our work ,and from the heart of the rose - bud ,a hundred knots of difficulties it the breeze of the rose loosed ,
When ,in desire of thee ,its own heart the breeze of the rose established .

[4] With Thy bond ,the sphere's revolution made me content
But ,what profit ,when ,the end of the thread in Thy will ,it the sphere's revolution established .

[5] On my wretched heart ,cast not a knot like the twisted musk - pod .
For ,with Thy tress ,knot - loosening ,a covenant it my heart established .

[6] Breeze of union thou thyself wast another life like life without fidelity
Behold my heart's fault that ,hope in fidelity to Thee ,my heart established .

[7] O beloved I said On account of thy violence ,I shall depart from the city
Laughing ,the beloved spake saying Hafiz go .Thy foot ,of dwelling here who established

[1] Gott hat deiner Augenbrauen Schöne Formen gebunden, Er hat meines Lebens Freude An dein Lächeln gebunden.

[2] Er hat mich und die Cypreße In die Erde gesenket, Seit er den Narzißenstiel nach Deinem Wuchse gebunden.

[3] Hundert Herzensrosen werden Durch den Ostwind eröffnet, Die durch Sehnsucht verbunden.

[4] Deine Banden trag' ich, und der Himmel ist es zufrieden, Doch umsonst! der Faden ist an Deinen Willen gebunden.

[5] O zerdrück' mein armes Herz nicht, Wie den Beutel des Moschus, Denn es ist mit deinen Locken Kraft Verträgen verbunden.

[6] Ach du schenkest auch andern Leben, Zarter Hauch des Genusses, Sieh den Irrthum, sieh ich glaubte Mich an Treue gebunden.

[7] Deiner Strenge müde sprach ich: Aus der Stadt will ich fliehen, Flieh Hafis, so sprachst du lächelnd, Flieh, dein Fuß ist gebunden.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.68-4.68

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.68

German Translation

[1] آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت
آیا چه خطا دید که از راه خطا رفت

[2] تا رفت مرا از نظر آن چشم جهان بین
کس واقف ما نیست که از دیده چه‌ها رفت

[3] بر شمع نرفت از گذر آتش دل دوش
آن دود که از سوز جگر بر سر ما رفت

[4] دور از رخ تو دم به دم از گوشه چشمم
سیلاب سرشک آمد و طوفان بلا رفت

[5] از پای فتادیم چو آمد غم هجران
در درد بمردیم چو از دست دوا رفت

[6] دل گفت وصالش به دعا باز توان یافت
عمریست که عمرم همه در کار دعا رفت

[7] احرام چه بندیم چو آن قبله نه این جاست
در سعی چه کوشیم چو از مروه صفا رفت

[8] دی گفت طبیب از سر حسرت چو مرا دید
هیهات که رنج تو ز قانون شفا رفت

[9] ای دوست به پرسیدن حافظ قدمی نه
زان پیش که گویند که از دار فنا رفت

[1] That Bold One of Pan - face the true Beloved who ,last night ,by me passed ,
What sin saw He that ,by way of Khita ,He passed

[2] Since from my sight ,went that world - seeing eye ,
None knoweth what tears from my eye have passed .

[3] Last night ,from the passing of the heart's fire ,to the candle passed not
That smoke sigh that ,to our head ,from the liver's consuming passed .

[4] Being far from His face ,momently ,from the fountain of my eye ,
A torrent of tears came and the deluge of calamity passed .

[5] From our feet ,we fell when separation's grief came
In grief ,we remained ,when from the hand ,the remedy union with Thee passed .

[6] The heart said : With prayer ,one can again obtain union with Him .
'Tis a life - time since my life all in the work of prayer passed .

[7] Wherefore do I bind put on the pilgrim - robe of the true Beloved for that Kihla is not here
In effort ,wherefore do I strive since from mount Marvah ,mount Safa hath passed

[8] Yesterday ,with the essence of the pity ,when he beheld me ,the physician said
Alas beyond the rules of cure ,thy grief hath passed .1 '

[9] O friend for asking Hafiz how he fareth plant thy foot to visit him
Before that time when they shall speak saying From the frail house this world he hath passed .

[1] Der Türke mit dem Feengesicht Der gestern von uns weggegangen, Welch' einen Fehler hat er gesehn, Daß er nach Chata fehlgegangen?

[2] Seit dieses weltensehende Aug' Von meinem Blicke sich entfernte, Weiß Keiner, was vor meinem Gesicht Für Bilder sind vorbeigegangen.

[3] Der Rauch, der von den Gluthen der Brust Am Abend gestern aufgestiegen, Ist über den entzündeten Rauch Der Kerze weit hinausgegangen.

[4] Entfernet von des Freundes Gesicht Vergießt die Quelle meines Auges, Von Zeit zu Zeit den reißenden Strom, Davon die Sündfluth ausgegangen.

[5] Als mich der Krampf der Trennung befiel, Sank auf der Stelle ich zusammen, Zurückgeblieben bin ich mit Schmerz, Nachdem der Arzt davon gegangen.

[6] Es sprach mein Herz: zu seinem Genuß Kann man wohl durch Gebet gelangen. Seitdem ist meines Lebens Genuß In Nichts, als im Gebet vergangen.

[8] Als mich der Leibarzt gestern besucht', Sprach er zu mir bedaurungsweise, Dein Uebel ist, o Schade für dich! Die Heilung längst vorbeigegangen.

[9] O gehe zu Hafisens Besuch, Erkund'ge dich nach seinem Wohlseyn, Noch eher als die Kunde dir kommt, Er sey aus dieser Welt gegangen.